-
1 освободиться
oczyścić się, oswobodzić się, pozbyć się, uwolnić się, wyswobodzić się, wyzbyć się, wyzwolić się, zwolnić się -
2 clear
[klɪə(r)] 1. adjreport, argument jasny, klarowny; voice, photograph, commitment wyraźny; majority wyraźny, bezsporny; glass, plastic, water przezroczysty; road, way wolny; conscience, profit, sky czysty2. vtground, suspect oczyszczać (oczyścić perf); building ewakuować (ewakuować perf); weeds usuwać (usunąć perf); fence, wall przeskakiwać (przeskoczyć perf); cheque rozliczać (rozliczyć perf); goods wyprzedawać (wyprzedać perf)to clear the table — sprzątać (sprzątnąć perf) ze stołu
to clear a profit — osiągać (osiągnąć perf) zysk
Phrasal Verbs:- clear up3. vi 4. advto be clear of — nie dotykać +gen
to be in the clear — ( free of suspicion) być wolnym od podejrzeń; ( out of danger) być bezpiecznym
to make it clear to sb that … — uzmysławiać (uzmysłowić perf) komuś, że …
to keep/stay or steer clear of sb/sth — trzymać się z dala or daleka od kogoś/czegoś
* * *[kliə] 1. adjective1) (easy to see through; transparent: clear glass.) przezroczysty2) (free from mist or cloud: Isn't the sky clear!) czysty3) (easy to see, hear or understand: a clear explanation; The details on that photograph are very clear.) wyraźny4) (free from difficulty or obstacles: a clear road ahead.) wolny5) (free from guilt etc: a clear conscience.) czysty6) (free from doubt etc: Are you quite clear about what I mean?) pewny7) ((often with of) without (risk of) being touched, caught etc: Is the ship clear of the rocks? clear of danger.) z dala (od)8) ((often with of) free: clear of debt; clear of all infection.) wolny2. verb1) (to make or become free from obstacles etc: He cleared the table; I cleared my throat; He cleared the path of debris.) oczyszczać (się), uprzątać2) ((often with of) to prove the innocence of; to declare to be innocent: He was cleared of all charges.) oczyszczać (się)3) ((of the sky etc) to become bright, free from cloud etc.) rozjaśniać się4) (to get over or past something without touching it: He cleared the jump easily.) przeskakiwać, omijać•- clearing
- clearly
- clearness
- clear-cut
- clearway
- clear off
- clear out
- clear up
- in the clear -
3 machen
vtzrobić, uczynić; ( verursachen) sprawi(a)ć, spowodowaćgemacht! — załatwione!, w porządku!
j-s Bekanntschaft máchen — poznać kogoś
j-n mit j-m bekannt máchen — poznać kogoś z kimś, przedstawi(a)ć kogoś komuś
das Bett máchen — posłać łóżko
j-m das Haar máchen — uczesać kogoś
Licht máchen — zapalać światło
j-n auf etw aufmerksam máchen — zwracać komuś uwagę na coś
möglich máchen — umożliwi(a)ć
rein máchen — oczyścić, posprzątać
schmutzig máchen — zabrudzić
ungültig máchen — unieważni(a)ć
wie viel macht das? — ile to wynosi?, ile się należy?
sich berühmt máchen — wsławiać się
sich an die Arbeit máchen — zabrać się do roboty
sich auf den Weg máchen — wyruszać w drogę
-
4 string
[strɪŋ] 1. n( thin rope) sznurek m; (of beads, cars, islands) sznur m; (of disasters, excuses) seria f; ( COMPUT) ciąg m znaków; ( MUS) struna f2. vt; pt, pp strungto string together — związywać (związać perf) (ze sobą)
* * *1. [striŋ] noun1) ((a piece of) long narrow cord made of threads twisted together, or tape, for tying, fastening etc: a piece of string to tie a parcel; a ball of string; a puppet's strings; apron-strings.) sznur, taśma2) (a fibre etc, eg on a vegetable.) włókno3) (a piece of wire, gut etc on a musical instrument, eg a violin: His A-string broke; ( also adjective) He plays the viola in a string orchestra.) struna4) (a series or group of things threaded on a cord etc: a string of beads.) sznur(ek)2. verb1) (to put (beads etc) on a string etc: The pearls were sent to a jeweller to be strung.) nanizać na sznurek2) (to put a string or strings on (eg a bow or stringed instrument): The archer strung his bow and aimed an arrow at the target.) naciągać3) (to remove strings from (vegetables etc).) oczyścić z włókien4) (to tie and hang with string etc: The farmer strung up the dead crows on the fence.) zwiesić na sznurku•- strings- stringy
- stringiness
- string bean
- stringed instruments
- have someone on a string
- have on a string
- pull strings
- pull the strings
- string out
- strung up
- stringent
- stringently
- stringency
См. также в других словарях:
oczyścić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. oczyszczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oczyszczać się – oczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oczyścić z czegoś siebie, swoje ubranie; ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczyścić się z błota, z insektów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oczyścić — dk VIa, oczyszczę, oczyścićcisz, oczyść, oczyścićcił, oczyszczony oczyszczać ndk I, oczyścićam, oczyścićasz, oczyścićają, oczyścićaj, oczyścićał, oczyścićany «doprowadzić coś do stanu czystości; usunąć z czegoś brud, zanieczyszczenia, śmieci… … Słownik języka polskiego
usprawiedliwić — dk VIa, usprawiedliwićwię, usprawiedliwićwisz, usprawiedliwićdliw, usprawiedliwićwił, usprawiedliwićwiony usprawiedliwiać ndk I, usprawiedliwićam, usprawiedliwićasz, usprawiedliwićają, usprawiedliwićaj, usprawiedliwićał, usprawiedliwićany 1.… … Słownik języka polskiego
oskrobać — dk IX, oskrobaćbię, oskrobaćbiesz, oskrob, oskrobaćał, oskrobaćany oskrobywać ndk VIIIa, oskrobaćbuję, oskrobaćbujesz, oskrobaćbuj, oskrobaćywał, oskrobaćywany «skrobiąc ostrym narzędziem usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, skórę lub… … Słownik języka polskiego
zrehabilitować — dk IV, zrehabilitowaćtuję, zrehabilitowaćtujesz, zrehabilitowaćtuj, zrehabilitowaćował, zrehabilitowaćowany «przywrócić utracone prawa osobie niewinnie skazanej i spowodować zatarcie skutków skazania, uniewinnić, oczyścić z win; uznać czyjąś… … Słownik języka polskiego
odstać — I dk, odstaćstanę, odstaćstaniesz, odstaćstań, odstaćstał odstawać ndk IX, odstaćstaję, odstaćstajesz, odstaćwaj, odstaćwał 1. «oddzielić się, odłączyć się w pewnym stopniu od całości, odkleić się częściowo» Fornir odstaje od deski. 2. «opuścić,… … Słownik języka polskiego
odmoknąć — dk Vc, odmoknąćnie, odmoknąćmókł a. odmoknąćmoknął, odmoknąćmokła, odmoknąćmoknąwszy a. odmoknąćmókłszy odmakać ndk I, odmoknąćka, odmoknąćają, odmoknąćał «odlepić się moknąc, odmięknąć; oczyścić się przez moczenie się» Talerze odmokły w gorącej… … Słownik języka polskiego
podejrzenie — n I 1. rzecz. od podejrzeć. 2. lm D. podejrzenieeń «posądzenie o coś, domysł co do czyjejś winy» Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie. Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia. Nabrać podejrzeń. Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.… … Słownik języka polskiego
podejrzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. podejrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podejrzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podejrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… … Słownik języka polskiego